De dagen kabbelen wat voort. Dat de scholen nu al twee weken vakantie hier hebben, is eigenlijk vrij weinig van te merken. Het is en blijft vrij rustig op straat. Echte vakantiegangers zie je nauwelijks, denk ook niet dat veel mensen het aandurven dit jaar. Gewoon in Nederland blijven en hier een mooi en fijn plekje uitzoeken. De ene dag prijst een reisbureau iets aan, de volgende dag is daar weer code oranje, zal zeker erg lastig voor die bureaus zijn, maar denk dat het lastig is voor een ieder, we kunnen tenslotte niet in de toekomst kijken, gelukkig. Zelf modder ik ook maar wat aan, mijn trouwe viervoeter is een beetje van slag en heb mijn handen vol om haar weer er bovenop te helpen, maar zal zeker lukken. Vandaag een nummer wat ik als eerste op dit blog plaatste, heeft natuurlijk nooit iemand naar om gekeken of geluisterd, dus op herhaling want het is voor mij toch wel een lievelingsnummer, uit mijn lievelingsgenre, de neo progressieve symphonische rock/pop. Vanaf vandaag nog maar een enkel nummer, want ik bewandel niet het zoal geijkte muziekplaatje bij zwijmelen op zaterdag, zal ook vanaf volgende week de meer ”toegankelijke muziek” gaan plaatsen, muziek die bij mij natuurlijk ook niet onbekend is, maar ja een oude boom verander je niet zo snel, waar mijn muziek keuze vaak buiten het commerciele ligt, en ook weer niet, want als je een band compleet neemt schuilt er vaak veel meer achter de band dan het hitje, of hitjes. Neem bijvoorbeeld de band Toto, lijkt allemaal prachtig, Rosanna, Africa, Pamela enzo, maar het verhaal achter Toto is een stuk minder mooi, treden niet voor niets nog steeds op.

Skar.