De vierde week in november 2019 zal me altijd bij blijven. Zat op dat moment al niet lekker in mijn vel, wat in de avond nog veel belabberde werd. Praten met iemand kon ik niet, dus alles bleef en verwerkte ik in mij zelf. Zal die avond nooit vergeten. Ondanks alles toch een vrolijk lente kriebel liedje in de tweede wintermaand. Je leeft tenslotte elke dag weer en je gaat maar één keer dood, al zeggen mensen het meestal anders.
Skar
Skar 
He bah wat ontzettend sneu!! Het ‘nemen’ van dieren brengt dit soort afschuwelijke zaken ook met zich mee… het leven is één en al afscheid nemen als het ware maar ja die wetenschap maakt het niet beter. Verlies accepteren en verwerken kost tijd, en vaak veel meer tijd dan wij het ons (en anderen) meestal gunnen.
Bo heeft het goed bij je gehad, net als Skar nu..en Tiga en Tommie (en al die anderen van wie ik me nu de namen helaas niet kan herinneren ) voorheen ook. Over de regenboogbrug wandelen ze nu allemaal met elkaar en zorgen ze voor elkaar..
Misschien troost dit je ook een beetje? https://youtu.be/iPQoWd8vInM
Sterkte met dit verlies!
LikeLike
Is inderdaad echt balen, was nog in de bloei van zijn leven, kreeg juist weer de mooie wintervacht, ergste is dat ik het mezelf kwalijk neem, kom je bij de verbrande turf terecht…..als, als als……
LikeGeliked door 1 persoon
Hoezo jezelf kwalijk nemen?
Dingen gebeuren nou eenmaal… en ook al denken wij het wel, wij hebben geen inspraak, het gebeurt zoals het moet gebeuren…
LikeLike