Sinds vorige week is helaas de dinsdagavond tv op net5 veranderd. Waar veel mensen voor Grey”s anatomy gingen, ging ik juist hoofdzakelijk voor de drie series daarna. Vond ze als ziekenhuis serie gewoon veel leuker om te bekijken. New Amsterdam, Code Black en Chicago Medical veel interessanter, gelukkig was serie twee na Grey”s en Chicago med altijd te bekijken op gemist. Vaak hebben series, ongeacht wat voor een serie bepaalde muziek in zich, soms spreekt de muziek mij aan, weet ik niet waar ik precies naar moet zoeken, dus klungel het nodige aan op Youtube. Over het algemeen door wat trefwoorden kom ik meestal wel bij uitvoerend artiest(e) terecht en vind ik het nummer wat ik graag terug wilde horen, dit is een fragment uit Code Black wat me gelijk op mijn netvlies blijft staan. De dame in het bed heeft een tumor in de hersenen die dusdanig iets anders bekneld dat ze volgens eigen zeggen kan voorspellen. Dus er was puur een medische achtergrond van hetgeen zij zich verbeeldde en zag, een klein fragment uit de serie.

Skar.

Het begin van mijn bloggen is ergens gestart in 2010, kreeg een hint dat is misschien ook wel leuk voor, en ja ik had er erg veel plezier in. Denk dat ik dagelijks destijds wel wat plaatste, ook weleens meer dan eentje. De onderwerpen waren divers, maar het meeste waren toch persoonlijke verhalen en de nodige gedichten, en eigenlijk op zich weet ik er verder niet zoveel meer van gek genoeg. De Z.o.Z van toen was ook op zaterdag, anders qua invulling, was destijds zeuren op zaterdag, op zich viel het zeuren wel mee, plus eronder werd via P.S. aangegeven hoe we dat zeurpunt konden veranderen, verbeteren. Op de dinsdag hadden we de Didi, waar ik ook trouw aan mee deed, Didi stond voor dichters op dinsdag, de personen plaatste allemaal een gedicht, dacht wel dat we allemaal een vast thema hadden toen waar ons gedicht over ging. Ook staat me er nog iets van bij dat op de woensdag er ook een opdracht was, waar ik ook aan mee deed, kan er even niet meer opkomen wat het precies was, heb het geluk gehad twee weblog meetingen mee te maken, eentje in Lelystad, echt een pracht ervaring waar ik nog vaak aan terug denk, de tweede was toen in het nog oude dierenpark van Emmen, met een gezamenlijk afsluitend eten samen, ook een prachtige ervaring en had er een prachtig verhaal op mijn blog over gemaakt dat Juf Kaatje met haar kids op schoolreisje was in dierenpark Emmen en gelukkig alles goed onder controle had. Toen kwam de domper, de stekker ging er in Amerika uit, migratie dus, nou dat kon je geen migratie echt noemen, er werd behoorlijk wat gescholden, behoorlijk lelijk gedaan tegen mensen die er ook niets aan konden doen dat de migratie een grote mislukking werd, duurde allemaal veel langer dan was gezegd. Helaas is bij de migratie mijn weblog verloren gegaan, heb het nog tijdelijk op WordPress.com voortgezet, maar is nooit meer geworden wat het was, totdat ikzelf de stekker ergens in 2012 eruit trok geloof ik, geen idee wat de precieze oorzaak was, waarschijnlijk het migratie gebeuren. Nu toch weer gestart, niet zo fanatiek, maar mijn blog bestaat nog, nu doe ik mee aan de Z.o.Z wat een muziekopdracht is, maar denk als ik het de laatste tijd zo zie dat het meer een S.o.S situatie gaat worden, en zoals wij dat in de volksmond noemen een zinkend schip is. Altijd best wel jammer als er een bepaalde opdracht op een gegeven moment verdwijnt, voor mij persoonlijk zou het betekenen dat de enige opdracht waar ik tot nu toe aan mee doe, misschien gaat opdoeken door gebrek aan interesse. Het is al regelmatig van eigenaar gewisseld en denk helaas dat het zijn langste tijd gehad heeft, nu komt de zomer er ook nog aan en veel mensen bloggen dan automatisch vaak wat minder, dus ben best wel benieuwd wat het gaat worden, een zinkend schip, of misschien nieuw leven ingeblazen, al zou ik zelf even niet weten hoe dat eruit zal moeten zien, S.o.S dus voor Z.o.Z..

Skar.

Waar ik 8 mei al het nodige schreef in mijn verhaaltje samen, ben ik nu een week verder, nog 2 dagen antibiotica slikken, mijn lichaam is blijkbaar gewend geraakt aan het spul wat behoorlijk pittig is. Geen leegloop van de darmen meer, waar dat de eerste dagen behoorlijk het geval was. Er is het nodige los gekomen in mijn longen, maar zelf ben ik nog absoluut niet tevreden. Kan zeker zeggen dat er wel verbetering in zit, maar toch is het nog steeds niet optimaal. Wat me altijd vrij gemakkelijk afging, kost me op dit moment nog steeds meer tijd, hoor nog steeds de vervelende piep in mijn keel. Zaterdag is de laatste dag van de kuur, en dan moet ik donderdag de 21e opnieuw foto”s laten maken van mijn longen, ben er nog steeds niet gerust op, ook geen flauw idee wat ze gaan doen mocht ik nog steeds vocht achter mijn longen te hebben. Wat dat betreft ben ik op het moment wel gezegend dat ik een auto heb als ik even naar het ziekenhuis moet, goed op de scooter kwam ik er ook wel, maar toch wat comfortabele met auto, omdat ik toch ruim twee uur inclusief wachttijd ongeveer kwijt ben bij zo een bezoekje daar. Ben ook blij dat er steeds meer versoepeling komt, al kan ik met mijn huidige klachten nog steeds niet naar de eigen dokter, en ook niet naar de tandarts, want mijn gebit moet toch wel even nagekeken, is ruim een jaar geleden en mijn knieen en schouder willen ook nog niet erg goed doen wat ik zou willen. Bij elk persoonlijk bericht plaats ik toch altijd muziek. Muziek die mij draaiende houdt bij deze toch voor ieder best wel vreemde, angstige tijd. Ik hoop toch echt van harte dat de derde week in juni niet de tweede golf zal brengen, politiek, economie en vooral het geld is het grote probleem waardoor soms versoepelingen komen, die beter later kunnen. ook een artiest die van het ene op andere moment weg was, zonder ziekte aankondiging.

Waar ik gister al het nodige in mijn nieuwe bericht van Z.o.Z voor de 16e mei geschreven had, kreeg ik vandaag de uitslag van de foto”s die gister in het ziekenhuis van mijn longen zijn gemaakt. Huisarts kun je niet naar toe met de klachten die ik zoal heb. Vroeg donderdag om een prednidson stootkuur, maar nee de arts wilde toch liever dat ik even naar het ziekenhuis ging. Loop er nu al een paar maanden mee, en werd zeker niet beter, benauwd en moe als ik een plantje eruit trok, of halverwege de trap was. Ouderdom komt met gebreken, want buiten mijn longen , doen mijn beiden knieen ook behoorlijk lastig bij trap lopen, linker schouder slik ik af en toe oxycodon om houdbaar te houden, maar ja ik kan niet naar de huisarts, dus alles zal moeten wachten, maar hoop dat mijn longen nu toch zullen verbeteren. Heb een infectie aan mijn longen en vandaag een behoorlijk pittige antibiotica gekregen, nu ruim 7 dagen 3 stuks slikken en dan maar hopen, plus over twee weken weer foto controle, we gaan er maar vanuit dat het goed komt, maar tjonge wat een gedoe bij de huisartsenpost, 3x mijn legitimatie moeten tonen, komt er een alien de wachttent binnen, blijkt het een huisarts te zijn die vergeten is dat het carnaval voorbij is, op zich natuurlijk logisch dat ze zich zo goed beschermen, krijgen tenslotte de hele dag patienten, clienten voor wie dat liever heeft op spreekuur, met hand gel mijn handen cleanen en vervolgens mondkapje op, mocht ook niet af toen ik richting het ziekenhuis ging, waar ik voor op een bankje moest plaats nemen en opgehaald zou worden. Ging natuurlijk ruimschoots bij een ieder vandaan zitten, maar een vrouw voelde zich blijkbaar toch iets ongemakkelijk, ondanks behoorlijke afstand kroop ze bijna via de zijkant van de bank eraf, ergens vond ik het ook nog wel komisch, maar toch een tikkeltje te, maar goed nu maar hopen dat als ik over twee weken opnieuw foto laat maken, alles verdwenen is. Op tv was al een tijdje een leuk plaatje voor koning dag, een korte en ietsje langere nu, alleen jammer dat ze bij de langere niet de intro van de korte uitgave hebben genomen, maar het melodietje maakt me blij…….de tekst is natuurlijk toepasselijk voor koning dag, maar gezelligste dag, vind zelf persoonlijk dat je van elke dag moet proberen iets gezelligs te maken, je leeft tenslotte elke dag en gaat maar één keer dood……

Skar.