Weer tijd voor de z.o.z voor 26 september, had er al eentje nog in de wacht staan, maar stond in dubio, bleef de hele week zo hangen van toch maar niet. Soms heb je dat, goed vaak ik dan, dus heb maar een tweede gemaakt. Plan deze gewoon wat later in, en de ander zal ik ook plaatsen op mijn blog, maar niet bij de opdracht plaatsen. Als ik zo in het verleden kijk, ben ik qua muziek de uitschieter van alle broers en zussen, alleen mijn oudste broer had wat lp”s, maar mijn zussen die zeg maar 10 jaar ouder zijn dan ik ben hadden niks met muziek, ja met twee singeltjes, Tom Jones met Delilah en Roy Orbison met Pretty Woman beiden uit 1965, speelde ze dan af op pick-up boven op de lampenradio. Geluk voor mij was dat mijn broer 3 jaartjes ouder was, en een iets meer op pick-up lijkend apparaat kocht, plaatste de speakers altijd met de achterkant onder het bed, kreeg ik een wat beter bas effect, eigenlijk best wel lachen hoe je dat voorheen oploste, waar je nu bij wijze een straat van muziek kunt voorzien. Dit keer ga ik ook terug in de oude tijd, eerste nummer kwam in 1965 uit, maar drong bij mij pas door in 1970, kan ook ”69 geweest zijn, niet zo belangrijk toen ik eerste verzamel lp kocht, en heb zelfs dat album nog, versnoep nooit je laatste oortjes, heb je later nog wat zei moeders altijd.

Tweede nummer herinner ik me nog heel goed, best wel vreemd want we hebben het toch over 50 jaar terug in de tijd, kocht toen mijn eerste singeltje ook van een Nederlandse groep, was tenslotte zelf ook nog maar een snotneus, dus de muziek over de grens daar was je nog niet zo mee bezig, toch denk ik dat veel mensen dit nummer herkennen.

Ga netjes een oplopend straatje maken, van 1969 tot 1971. Het laatste nummer komt van het album Ram uit 1971. Dit is echt een toppertje van de uitvoerend artiest samen met zijn vrouw Linda, destijds nog onder zijn eigen naam, maar het geeft aan hoe bijzonder eigenlijk zijn stem is, er staan nummers op waar je van denkt dit zingt een ander, soms ook in één en hetzelfde nummer waar hij zijn stem een andere klank geeft. Het album van destijds is nu ook op cd verkrijgbaar, waarschijnlijk goedkoper dan de lp nu, dacht op het moment rond de 20€.

Skar.

Vandaag plaats ik een nummer dat eigenlijk nergens thuis hoort, met niet thuis horen bedoel ik dan een hitparade in Nederland. Ergens na 2010 ben ik via Youtube een site gaan volgen genaamd Audiotree. Je kan tenslotte zoveel kanalen volgen als je maar wilt, wil je een Nederlands blues café dan zit je bijvoorbeeld goed bij Bluesmoose in Groesbeek, waar echt super blues bands optreden, een videootje maken van precies 2 uur. Audiotree is een studio die aandacht geeft aan de wat minder bekende bands in Amerika. Je kunt niet zeggen dit of dat genre, verschilt altijd weer. Voordeel voor mij is, dat ik me dan verder verdiep in een band als deze mij aanspreekt, ook op zoek ga en vind ander soort bands van dat genre. Ieder heeft zo zijn hobby, maar zelf zat ik rustig na 2010 elke vrijdag ieder geval achter mijn pc, zoekend en luisterend naar. De band die ik vandaag plaats is op zich in Amerika al vrij bekend, zijn zelfs ook in Nederland geweest, maar in het begin hoofdzakelijk actief in Amerika en Canada, soms als hoofd act, in het begin vaak in het voorprogramma van een iets bekendere band. In de tussentijd heb ik tal van dit soort bands gevonden, en eigenlijk allemaal een eigen stijl. Het is zeg maar popmuziek met een bepaalde reggae vibe. Wat een beetje anders is, dat het soms best wel even de nodige power krijgt, vind ik zelf heerlijk, maar smaken verschillen, en gelukkig maar, is ook het leuke bij zwijmelen, je hoort ook eens wat anders, wat nieuws…Nummer wat ik nu plaats is ook opgenomen in de studio van Audiotree, bepaalde groepen maakten er een ep, anderen hadden soms al een cd. Nou ben ik altijd in voor weer nieuwe muziek, ander soort muziek, anders verpakt. Nummer wat ik vandaag plaats spreekt me aan, en dan vooral hoe dit liedje eindigt, echt onverwachts, gewoon lekker….de band is opgericht in 2008, al wat wisselingen qua bezetting gehad, maar ik kan gewoon heel blij, vrolijk worden bij dit soort van muziek maken…..

Plaatste de laatste twee keer maar een enkel nummer, maar maak voor deze keer een toch een uitzondering, met nog een nummer unplugged……

Toch wel lastig als je met nog zo een soort nummer in je hoofd zit, wat een beetje uitdrukt wat ik bij bovenstaande twee nummers bedoel, je gaat op zoek en je komt van alles en nog wat tegen, dus dit maal toch maar weer drie, gelukkig zijn het vrij korte nummers, bij elkaar ongeveer 10 minuten, van het album The City…….live uitvoering stond ook op Youtube, maar de kwaliteit van het geluid was minder, vandaar studio….

Skar.

We zitten ergens in het jaar 1974, voor het eerst betreed ik samen met mijn oudste broer en zijn vrienden een discotheek. Zeker niet zoals ze tegenwoordig zijn, veel eenvoudiger en je kon tenminste nog redelijk met elkaar communiceren. De dj was ook een bekende van mij en mijn broer, is na dit werk een eigen bar begonnen samen met een vriend. Het publiek was heel divers, maar de muziek was destijds totaal ander dan dat het een paar jaar later werd. Op dat moment wist ik natuurlijk niet dat ik drie jaar verder zelf op de vrijdagavond achter de draaitafels zou staan, toen ik daar voor de eerste keer was, was dat natuurlijk een jongensdroom van mij die in ”77 nog werkelijkheid werd ook. Het publiek was het publiek van ”74 niet meer, de muziek was enorm veranderd. Waar eerst de popmuziek zal ik maar zeggen hoogtij vierde was nu de discomuziek geintroduceerd, plus direct ook het meest gedraaide op een avond. Het publiek op de vrijdag was weer totaal verschillend met zaterdagavond. Het zakgeld reikte destijds hooguit voor een avondje disco, maar twee keer was toen te kostbaar, zelf had ik natuurlijk het geluk dat ik er werkte, kleine verdienste plus gratis drank. Weet nog die bewuste avond op mijn 15e toen ik binnenkwam de eerste twee stukken muziek die ik hoorde, eentje was voor mij bekend, een pracht nummer van de Stones, tweede nummer was voor mij geheel nieuw, maar ondertussen heb ikzelf al twee albums van die groep, van dat album grijs gedraaid, die ik nu nog heb zal waarschijnlijk zo goed als nieuw zijn. Voor mij was het het beste album wat ze ooit gemaakt hebben, met op hele kleine afstand gevolgd door Breakfast in America. Vandaag het nummer waar ik destijds direct verzot op was, en vrij snel aan mijn collectie had toegevoegd.

Skar.

Ben nu twee maal even gestopt met de Z.o.Z, en dat was zeker niet omdat ik het niet leuk vond, was meer zoekende naar de invulling die ik er aan wilde geven. Merkte dat het hoe vreemd het ook klinkt, niets te maken had met de muziekinvulling, ben dol op allerlei muziek, maar is niet het enige of belangrijkste waar mijn leven uit bestaat, maar meer hetgeen er om heen. Alle extra informatie die ik vaak gaf, vond ik eigenlijk een bijkomende zaak. Voor mij werd het ook dat er meer een persoonlijk tintje aan moest komen. Hoe bijvoorbeeld de week was verlopen, hoe ik bij het stuk muziek ben gekomen wat ik plaats die dag, of gewoon maar schrijven op het moment dat ik de opdracht maak. mezelf gewoon niet vast spinnen op, maar gewoon puur spontaan er wat bij schrijven. Kan me nog heel goed herinneren dat mijn beste vriend en ik destijds uitgenodigd waren bij een feestje in Rhenen. Dus wij met z”n tweeen op het fietsje van Bennekom naar Rhenen, op weg naar het feestje, we waren jong dus afstand deerde ons niet. Hoe wij ooit in contact zijn gekomen met dat ,meisje, Joost mag het weten. Misschien omdat we daar samen een toernooi van ons gezamenlijk voetbalclubje hebben gehad. Ik speelde dat jaar voor het eerst bij Ede, bij een selectie elftal, had altijd heibel bij Bennekom met mijn trainer, tevens leider, waar ik aan de andere kant ontzettend goed kon opschieten met zijn broer. Weet nog heel goed dat ik er een meisje ontmoette met de naam Femke, eigenlijk heb ik de hele avond met haar gedanst. Ze rook geweldig, ook haar trui genoot daar van mee, tevens ook mijn trui. Wat een onverwachte speciale avond is dat geworden. De volgende dag heb ik mijn trui verstopt, die geur zat er tenslotte nog in. En daar wilde ik nog even van genieten. Robert Long zou zeggen, zingen ja Kalverliefde……maar voor mij was het gewoon puberliefde en zal het nooit vergeten. Een liedje wat die avond veelvuldig werd gedraaid, dit maal liedje uit 1973.

Skar.

Even drie weekjes weg geweest bij deze opdracht. Zal waarschijnlijk ook niet elke week worden, maar dat laat ik even in het midden. Plaatsen van muziek zal ook anders worden, niet meer drie tegelijk, zou op zich geen probleem zijn, maar wil het gewoon simpel houden. De opdracht vind ik eigenlijk ook lastig om te omschrijven, wat is de zwijmel, het verhaal of de muziek, of beiden. Ben niet echt een zwijmel schrijver, praat liever via de muziek die ik plaats, het zegt iets over mij, muziek is voor mij zo belangrijk, dat dit in woorden toch niet uit te drukken is, zal waarschijnlijk toch niemand begrijpen, zolang ik het zelf maar begrijp is het goed denk ik, vind ik, ongeacht hoe een ander er ook over denkt.

Skar.